Στο έργο του Γιάννη Ρίτσου υπάρχουν ποιή- ματα που συχνά αναφέρονται, με από- κρυπτικό τρόπο σε γεγονότα της νεώτερης ελληνικής ιστορίας, μολονότι ο ποιητής χρησιμοποιεί ως «πρώτη ύλη» κείμενα αρχαίων συγγραφέων. Ορισμένα από τα ποιήματα αυτά παραμένουν αινιγματικά για τον αναγνώστη στην πρώτη ανάγνωση. Δηλαδή: Ποιο είναι το συγκεκρι- μένο θέμα ή το ιστορικό γεγονός της αναφοράς, ποιος ο συγγραφέας και ποιο το κλασσικό κείμενο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε; Ένα από τα πιο χαρα- κτηριστικά παραδείγματα αντίστοιχης τεχνικής «καμουφλάζ» αποτελούν τα ποιήματα του κύκλου «Επαναλήψεις» 1), που γράφτηκαν και δημοσιεύτη- καν στα χρόνια της χούντας και όπου χρησιμοποι- ούνται αρχαίοι μύθοι ή αρχαίες ιστορίες προκειμέ- νου να υπαινιχθούν επίκαιρα πολιτικά γεγονότα ή σύγχρονα θέματα. Τα περισσότερα από αυτά γίνο- νται αντιληπτά μόνο σε δεύτερη ανάγνωση, έτσι ώστε να περάσουν απαρατήρητα από την λογοκρι- σία, ως ποιήματα με πολιτικό περιεχόμενο. …. >>> .

Exantas Heft 11/ Dezember 2009